سرقت ادبی چیست؟ موضوع داغ در جامعه علمی سرقت ادبی است. اساساً سرقت ادبی شامل ادعای ادعای کار، ایده یا سخنان شخص دیگری به عنوان متعلق به خودتان است، بدون اینکه اعتباری برای شما قائل شوید. دانشمندان این را یک تخلف جدی دانشگاهی می دانند که مغایر با اصول علمی است. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
در مقالات علمی چندین نوع سرقت ادبی وجود دارد
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. سرقت ادبی مرتبط با علم اغلب به اشکال زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده یا از کار یک همکار یکی از راه های ارتکاب سرقت علمی مستقیم است. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
پارافراسی سرقت ادبی است که در آن فرد کلمات یا ساختار جمله کار شخص دیگری را تنظیم می کند. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه های آنها معنای نویسنده اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، بنابراین ممکن است به نظر اثر جدیدی باشد.
اگر از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر مناسب آنها استفاده کنید، سرقت علمی موزاییک ممکن است رخ دهد.
یک محقق باید به درستی به همه منابع اعتبار دهد و هنگام ایجاد یک سند جدید از کلمات خود استفاده کند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
اگر دست نوشته ای سرقت ادبی در آن کشف شده باشد، احتمال رد شدن آن بسیار زیاد است. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. باطل شدن مدارک تحصیلی می تواند در آینده شغلی را برای فرد دشوار کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. کسانی که در ایران مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی، می توانند با مجازات شدیدی روبرو شوند.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. مجازات سرقت ادبی در ایران به شرح زیر است:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. در صورتی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، مدرک تحصیلی وی باطل می شود که می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی و آینده آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
کسانی که متهم به سرقت ادبی هستند ممکن است از انجام تحقیقات منع شوند. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. در نتیجه نمی توانند اثر جدیدی را برای مدت زمان مشخصی منتشر کنند. در جامعه علمی، این می تواند تأثیر بسزایی در شغل و شهرت آنها داشته باشد.
penalty
محققان همچنین ممکن است در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی جریمه شوند. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد شده است زیرا شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. این یک ابزار محبوب در بین محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی است.
Copyscape
با استفاده از Copyscape، یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و شباهت ها برجسته می شوند. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate توسط محققان و ناشران بررسی می شوند.
DupliChecker
ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع به داوران امکان می دهد سرقت ادبی را تشخیص دهند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی نیز با نرم افزار تشخیص سرقت علمی امکان پذیر است. عملکرد مهم این ابزارها این است که نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و منابع دیگر مقایسه می کنند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و موارد منتشر شده در مجلات یا مجلات دیگر را برجسته می کنند. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
همچنین برای بازبینان مهم است که منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی کنند تا از صحت ذکر آنها و همچنین محتوای اصلی منابع ذکر شده اطمینان حاصل کنند. ممکن است لازم باشد که بازبینان در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری انجام دهند تا مشخص شود آیا سرقت ادبی انجام شده است یا خیر.
نکات پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
چندین دستورالعمل و بهترین شیوه باید توسط محققان برای جلوگیری از سرقت ادبی دنبال شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع گنجانده شده است. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. فهرست منابع را بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی سازماندهی کنید تا همه منابع مورد استفاده در مقاله را شامل شود.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. به منظور بررسی تحقیقات خود برای سرقت ادبی، محققان می توانند از انواع ابزارهای آنلاین استفاده کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت علمی را با استفاده از چک کننده های سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
یک قانون کپی رایت وجود دارد که از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. مهم است که محققان با قوانین و مقررات آشنا شوند تا از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری شود. ممکن است محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص در برخی موارد به مجوز نیاز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. در صورت خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
در نتیجه سرقت ادبی جرمی جدی در جامعه علمی با عواقب جدی از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک است. بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی شامل شناخت انواع سرقت ادبی، عواقب آن و نحوه شناسایی آن است.
برای محققین مهم است که از تکنیک های استناد مناسب پیروی کنند، از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند، به دقت بازنویسی کنند، قوانین کپی رایت را درک کنند، از کلمات خودشان استفاده کنند و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.